Αφήστε με να νοσταλγήσω...
Τα θαμπά χαμόγελα και τα έναστρα όνειρα
τα μεγάλα λόγια και τις μικρές στιγμές
τα μεγάλα κίνητρα και τα ποταπά αποτελέσματα...
Αφήστε με να νοσταλγήσω
τις εξαγριωμένες μουσικές της νιότης και τα σιωπηρά δάκρυα.
Τις βιασύνες της εφηβείας και τα οπισθοπατήματα της ωριμότητας.
Τους παράλογους ενθουσιασμούς και τις λογικές προδοσίες...
Και όταν βυθιστώ μέσα σ αυτό τα ηδονικό λουτρό της νοσταλγίας
Θα χω βρει τη μόνη λύτρωση που φέρνει η μνήμη.
Αφήστε με στη Σιωπή..