ΜΑΣΚΕΣ
Η τέχνη της Ζωής είναι μόνο μια μικρή
εισαγωγή, ένα προλογικό σημείωμα για τη μεγάλη Τέχνη του Θανάτου.. Γιατί θα
πρέπει κανείς να ξέρει να πεθαίνει κάθε μέρα..
Σε είδα πίσω από τους κυκλωτικούς
καπνούς πέρα απ τα φώτα της σκηνής να σκαλίζεις στη μάσκα σου μια τελευταία
έκφραση πόνου και μετά πάλι να χάνεσαι στις άριες της παραζάλης σου και η
σελήνη πήρε τη μορφή σου ή εσύ τη δική της; ‘Έτσι χλωμοί και οι δύο γίνατε πια
αχώριστοι φύλακες της νύχτας και μέσα
στις τελευταίες κραυγές της έκστασης σου δε πρόλαβες να ακούσεις το τελευταίο
χειροκρότημα, το τελευταίο σαρκαστικό χειροκρότημα της Ζωής που είχε κλείσει
πρώτη θέση στο θεωρείο αποστασιοποιημένη από ψηλά πάντα αφ’ υψηλού να σε κοιτά.
Καημένε Άμλετ ποιος να βρεθεί τα λόγια σου να εξηγήσει που
οι τρελοί λογικεύτηκαν; Μόνο παίξε το ρόλο σου σωστά ως το τέλος της μάταιης
παράστασης. Είναι προνόμιο να είσαι εκεί πάνω ένας ενώπιον τόσων θεατών μα μην
υποτιμάς την απαθή στάση τους. Αυτοί πληρώνουνε το νοίκι σου. Εσύ πατσίζεις με
την ψυχή σου.
Παίξε το ρόλο σου όσο καλύτερα μπορείς.
Δεν έχεις την πολυτέλεια να κινείς τα νήματα μα από την ερμηνεία σου θα εξαρτηθούν
όλες οι επόμενες παραστάσεις. Τουλάχιστον να είσαι πρωταγωνιστής. Εντάξει το
ξέρω πως κάθε φορά που έλεγες πως δε θα ξαναπιστέψεις με διαφορετικούς τρόπους έρχονταν τα λάθη. Το
ξέρω πως δε κοιτάς πια στους καθρέπτες
γιατί φοβάσαι πως θα σε περιγελάσει το είδωλο σου.
Οι κλόουν παραιτήθηκαν.
Υπήρξε αφύσικη άνοδος πληθωρισμού κατά
το επάγγελμα και κατά τον βίο..
Κατά τον συνήθη τρόπο και κατά διαόλου.
Κατά τα άλλα όλα καλά!
Όταν πεθάνω μη ξεχάσετε να τραβήξετε τη
μάσκα απ το πρόσωπο μου. Τα πλαστικά δε λιώνουν.
Κάποτε τελειώνουν όλα ακόμα και αυτά που
ζουν στη φαντασία μας. Φτιάχνουμε κόσμους μα ποτέ δε φτιάξαμε ένα δρόμο για να
τους φτάσουμε.
Καθένας μόνος στο περιβόλι των Ελαιών
προσεύχεται για το φόβο που στοίχειωσε τα όνειρα του. Και ύστερα έτοιμος κινεί
να τα σταυρώσει.
Δεν είναι οι νύχτες που φαντάζουν τόσο
ονειρικές και ανελέητα βασανιστικές.
Είναι οι μέρες μας που είναι
ψεύτικες.
Και μόνο σαν με κοιτάς εσύ Υπάρχω και
καμία μάσκα δε μπορεί να μιμηθεί την έκφραση μου. Την Αλήθεια κανείς δε μπορεί
να μιμηθεί ούτε καν το ψέμα.
ΕΥΗ ΤΑΝΟΥΔΗ
