Πέμπτη 16 Αυγούστου 2012

ΑΝΑΖΗΤΩ ΕΝΑ ΛΟΓΟ

Αναζητώ ένα Λόγο διστακτικό, της Σιωπής και της ντροπής
μα και ένα λόγο συνάμα δυναμικό, διάτρητο να διαπερνά τα κελύφη
των ασυνάρτητων ερημωμένων δρόμων της γλώσσας..

Μία λέξη είναι ένας πλανήτης ακατοίκητος από αυτούς
που φοβήθηκαν να π
ροσγειωθούν πάνω της είτε από δειλία είτε από σέβας
και κατοικήσιμος για όσους χρειάζονται στέρεο έδαφος να σφαχτούν μεταξύ τους.

Φοβάμαι πιο πολύ τα λόγια που σκορπίζονται ανώφελα και άσκοπα
παρά τα χρήματα που πετιούνται εδώ και κει, τα τελευταία άλλωστε αποτελούν μια έντεχνη ψευδαίσθηση. Μα ο Λόγος είναι πραγματικός, οντολογικός με δύναμη μετουσίωσης. Η παρουσία του στο ίδιο βαθμό με την απουσία του, με την προϋπόθεση της σωστής χρήσης των δύο, παράγουν το ίδιο αποτέλεσμα. Ο νους είναι που κινείται και εκείνος εν τέλει αποφασίζει αν πρέπει να ακουστεί ή να σωπάσει..

Αναζητώ ένα Λόγο βιαστή να βγάλει τη Ψυχή μου από τα περιφραγμένα χωράφια του Έγκλειστου Ονείρου, να γκρεμίσει τα συρματοπλέγματα, που όσο περνούν τα χρόνια γίνονται όλο και πιο ηλεκτροφόρα. Δεν αφήνουν κανέναν να πλησιάσει, καθυστερούν την άνευ όρων παράδοση στη πιο ταπεινή αγκαλιά ενώ ο Προσωπικός Μύθος, αυτός ο γλυκός απατηλός πρίγκιπας, παραφυλά σαν άλλος Κέρβερος τις πιο κρυφές της κλειδαριές…

Ο Λόγος δεν είναι αέρας, πνοή ή μαχαίρι. Ο Λόγος είναι υγρό στοιχείο έτσι όπως κολυμπά μες στη φαιά ουσία μας, έτσι όπως περιστρέφεται πίσω από τα υγρά μας χείλη, έτσι όπως1:y1:re ει ηδονικά στην ένωση των ερωτευμένων και έτσι όπως καταλήγει στη φλεγόμενη λάβα της καρδιάς.. Ένα ταξίδι που ποτέ δε τελειώνει όσο κανείς καρδιοχτυπά, ονειρεύεται και διαλέγεται. Με τη καρδιά του, με τον κόσμο, με τον Άλλον…

‘Όταν θα χάσουν το νόημα οι Λέξεις, είτε αυτός ο κόσμος θα τελειώσει, είτε ο Λόγος θα αναδυθεί σαν άστρο της Ανατολής να εκφέρει ένα Α και ένα Ω και τότε θα χω βρει ένα Λόγο να αρχίζει πάντα ότι τελειώνει…






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου