Ατομική ενέργεια, εξίσωση στ αστέρια, μακριά απ την ύλη...Ας είναι αυτή μα πιο πνευματική χρονιά για την ανθρωπότητα ...
ΟΤΑΝ ΘΑ ΞΑΝΑΒΡΟΥΜΕ Τ’ ΑΣΤΕΡΙΑ
Θα γυρίσουμε κάποτε το βλέμμα στα καθημερινά
θα διψάσουμε για τις μικρές αόρατες χαρές.
Θα ακούσουμε έξαφνα σαν από καιρό κωφοί
τα νυχτοπούλια και τ’ αηδόνια.
Μέσα στο σκοτισμένο νου μας
θα ανάψει πάλι το φωτάκι της ανθρωπιάς.
Τα σύννεφα κινούνται αργά
το δέντρο μεγαλώνει με υπομονή
και η χελώνα απολαμβάνει το ταξίδι…
Μονάχα εμείς πάντα βιαστικοί
άχρονοι και άρρυθμοι.
Με κλειστές τις πέντε αισθήσεις
σε αιώνια χειμερία νάρκη
περνούμε απ τη ζωή σαν τρένο θυμωμένο.
Θα γευτούμε τη γλυκιά βροχή στο μάγουλο και πάλι
θα μυρίσουμε τον πρωινό καφέ
και θ αγγίξουμε γυμνοί όπως παιδιά
τη γη που μας γεννάει.
Όταν ξεφύγουμε απ’ όλα αυτά που μας κρατάνε κάτω
μονάχα ο Ήλιος θα μας ζεσταίνει τρυφερά
τ’ αστέρια θα γίνουν πάλι σύμβολα του έρωτα
και όχι κάτι μακρινά φώτα που αργοπεθαίνουν…
Όταν ξεφύγουμε απ’ όλα αυτά που μας κρατάνε κάτω
θα ξαναβρούμε τα Σύμβολα…
ΕΥΗ ΤΑΝΟΥΔΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου