ΣΤΙΧΟΣ ΚΑΤΑΜΟΝΟΣ

Καθόμουν και σκεφτόμουν που θα τον συναντήσω

τον τέλειο στίχο που ζητώ, ποιο δρόμο να τραβήξω,

ποιους ποιητές ν’ αφουγκραστώ, ποιες λέξεις βάρκες

με φτερά να χρησιμοποιήσω..

Σκεφτόμουν νύχτες πολλές και μέρες χωρίς να υπολογίσω

πως αν δε φτάσεις σε γκρεμό την άβυσσο ατενίζοντας

χωρίς μια σκέψη καν για δείγμα, χωρίς το φόβο ή το πάθος

μόνο την πέτρα να κοιτάς στο χέρι ν’ αποστάζεις .

Μέσα στην άφατη σιωπή μόνος θα βρεις τον στίχο

μέσα στην ερημιά του νου και στης καρδιάς τον χτύπο.