Η ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΣΚΥΦΤΩΝ ΗΛΙΟΤΡΟΠΙΩΝ

Αυτή είναι η εποχή μου

η  εποχή των σκυφτών ηλιοτροπίων..

Δες τα πως σκύβουν το λαιμό τους φορτωμένα

έτσι διάλεξα να περπατώ.

Είναι βαρύ το φορτίο που καλλιέργησα

και σύντομα θα ρθουν οι θεριστές μη τους κοιτάς λοιπόν στα μάτια.

 Πόσο όμορφα θλιμμένα σκύβουν..

Ξέρουν πως η ομορφιά είναι εποχική

και στη ζωή τους μόνο έναν ήλιο κυνήγησαν  μα και στη τελευταία ώρα

στην ίδια  πηγή στρέφονται

 στην  ίδια ευλαβικά υποτάσσονται.

Και έτσι μόνο ξέρει κανείς από πού προέρχεται και που καταλήγει.

Ένα νόμισμα με δύο όψεις.

Ζωή και θάνατος στην ίδια κατεύθυνση συμφιλιωμένες

και η φύση είναι ο μεγάλος μας δάσκαλος.

Γι αυτό θα αφήσω  τη βιβλιοθήκη μου σκονισμένη.

Πόσο λάθος έκανα

που θαύμαζα αυτά τα σοφά πλάσματα

μονάχα τις μέρες που περήφανα τέντωναν  τους λαιμούς τους

στο ηλιακό αγκάλιασμα.

Δεν ήξερα  την ομορφιά που ήταν κρυμμένη

στο κύκνειο άσμα τους.

Και γω  όμορφα ταπεινωμένη πια

που αλλού να στραφώ δε ξέρω

παρά μονάχα στο πρόσωπο που με κανε να ανθίσω ένα βράδυ..

Όχι δεν είμαι νυχτολούλουδο

εσύ είσαι ένας ήλιος που δε γνωρίζει νύχτα.

Και γω στρέφομαι πάντα προς τη κατεύθυνση σου.

Μα άλλο περήφανη δεν είμαι

και περιμένω τους θεριστές- αχ  να μην αργήσουν-

δε θέλω άλλο πια να με κοιτάς

στην εποχή των σκυφτών ηλιοτροπίων. Ε.Τ