Η ευθύνη του Μπρέχτ.. ψιλά γράμματα για τα είδωλα που πέφτουν σαν ντόμινο στο χώρο του Θεάτρου. στον κατεξοχήν χώρο που ο Ηθοποιός ποιεί ήθος, ομορφιά, οδηγεί τον εαυτό του και τους θεατές στην κάθαρση... Ψιλά γράμματα τελικά για αυτούς που δεν υπηρετούν την Τέχνη αλλά την αυτοεικόνα τους.. Είναι παγίδα η εξουσία και η φήμη και πολύ λυπηρό τα όσα ακούστηκαν τις τελευταίες μέρες σε ένα χώρο που τελικά αντί να ευωδιάζει, "βρωμάει".....
Και η Τέχνη, σ’αυτούς τους καιρούς των αποφάσεων, πρέπει ν’ αποφασίσει:
Μπορεί να κάνει τον εαυτό της
όργανο μιας μικρής μερίδας, ορισμένων,
που παριστάνουν τις θεότητες της μοίρας για τους πολλούς…
Και μπορεί να σταθεί στο πλευρό των πολλών
και να βάλει τη μοίρα τους στα χέρια τους…
Μπορεί να παραδώσει τον άνθρωπο,
στις συγχύσεις, στις αυταπάτες και τα θαύματα
και μπορεί να παραδώσει τον Κόσμο στον άνθρωπο…
Μπορεί να μεγαλώσει την αμάθεια
και μπορεί να μεγαλώσει τη Γνώση…
Μπορεί να βοηθήσει εκείνες τις δυνάμεις
που αποδείχνουν τη δύναμη τους καταστρέφοντας
και μπορεί να συγκινήσει εκείνες τις δυνάμεις
που αποδείχνουν τη δύναμη βοηθώντας…
ΕΥΘΥΝΗ, Μ. Μπρέχτ
Το καλο με το Θεατρο...με το οποιο ασχολουμαστε καποιοι απο μας ειναι οτι εμεις βλεπουμε και το μαχαιρι....στη πραγματικη ζωη ομως??
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου